Zoals gezegd begon het allemaal bij het transport van vracht per schuit, waarbij er voornamelijk vee van de boer naar de markt en op de terugweg naar het dorp veevoer en winkelvoorraad, als suiker en meel, vervoerd werden. Later werden er vrachtwagens als T-Fords en dergelijke modellen aangeschaft die met ‘Schutter Transport’ in de rondte reden. Nog steeds werd er voornamelijk vee(voer) voor de boeren vervoerd, al kwam hier tijdens de Tweede Wereldoorlog het vervoer van voedsel voor het leger bij. De vrachtwagens zijn dan ook nooit geconfisceerd door de Duitsers, omdat het ook voor hen ongunstig zou zijn als de boeren zonder voorraad in de problemen zouden komen. 

Na de oorlog werden er grotere vrachtwagens, als Volvo’s, Scania’s, DAF’s en Fords, aan het wagenpark toegevoegd. Broer Tinus was inmiddels overleden en het bedrijf werd nu gerund door Opa Kees, zonen Cees, Jaap, Jan, Toon en knecht Hans de Jong. Overdag werden er stenen gereden voor de steenfabriek in Alphen a/d Rijn en ’s nachts werd vee vervoerd. Om de vrachtwagen geschikt te maken voor de wisseling in vracht werden tussen vier palen van een hooiberg de bakken waar het vee in werd vervoerd eraf getild, waarna een platte bodem overbleef. Na het monteren van kleppen was de vrachtwagen met aanhanger vervolgens geschikt voor het vervoer van stenen. Het is met alle techniek van tegenwoordig bijna niet meer voor te stellen, maar al het laden en lossen gebeurde met de hand.

In 1966, Opa Kees was inmiddels ook overleden, gingen alle broers hun eigen weg. Jaap is toen doorgegaan met zijn eigen transportbedrijf. Bijna vijfentwintig jaar heeft hij gereden voor de AMC melkfabriek in Uithoorn. Na de overname van Campina Melkunie werd alles anders en is er besloten niet langer te rijden voor de melkfabriek.

De zonen van Jaap, broers Sjaak en Cor, zijn letterlijk tussen de vrachtwagenbanden en dieselrook opgegroeid. Er was geen beroepskeuzetest nodig om erachter te komen dat zij allebei in het bedrijf van hun vader zouden gaan. Het ging Vader Jaap letterlijk aan zijn hart, maar op 1 april 1984 hebben Cor en Sjaak het bedrijf van hem overgenomen.

Cor en Sjaak zijn verder gaan kijken en kwamen erachter dat er nog veel meer te vervoeren is dan alleen melk. Ze kochten andere soorten vrachtauto’s en stapten over van bakwagens met aanhangers naar trekkers met trailers. Tot 1995 hebben de broers het bedrijf samen gerund en sinds 2003 runnen Cor en zijn vrouw Marion samen het bedrijf. Ook heeft hun jongste zoon Colin zijn vrachtwagenrijbewijs binnen en helpt waar kan mee met ritten rijden of de planning op orde houden.

En wat zal de toekomst ons brengen?

We rijden op dit moment voor verschillende opdrachtgevers door het gehele land, waarbij we chauffeurs en standplaats zo goed mogelijk proberen te combineren. Van chips tot koffie en banden tot verpakkingen, we transporteren een breed scala aan vracht.

Hoe de toekomst er voor ons uitziet? De groei van één bakwagen in 1984 naar diverse opdrachtgevers, tientallen vrachtwagens, (combi)trailers en een gezelschap aan personeel stemt ons goed.

We gaan het beleven!